فیلم | عبرت‌های تاریخی ترک دینداری به نفع دنیا در کلام امیر(ع)
درسی که تاریخ به ما می‌دهد این است که هیچ کدام از افرادی که به منظور طلب دنیا دست از دین خود کشیدند به مقصد دنیایی خود نرسیدند. این مطلب را امیرمؤمنان(ع) در حکمت 106 نهج‌البلاغه برای ما این گونه بیان فرمودند که هیچ گاه مردم به سود دنیا از خواست دین خود دست برنمی‌دارند، مگر اینکه خدا ضرر بیشتری را برای آنان مقدر کند.
به گزارش ایکنا، محسن اسماعیلی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و نهج‌البلاغه‌پژوه، در سومین بخش درس‌گفتارهای علوی می‌گوید: ادعای دینداری سخت نیست. دین این قدر شیرین و عزیز است که هیچ‌کس دوست ندارد آن را از دست بدهد، اما کم هستند کسانی که برای دین حاضر به هزینه دادن باشند و لذا آزمون دینداری واقعی موقعی است که انسان بر سر دو راهی دین و دنیا قرار می‌گیرد، والا همه با آسانی ادعای دینداری می‌کنند.
امام حسین(ع) فرمودند: «ألناس عبید الدنیا و الدین لعق علی ألسنتهم یحوطونه ما درّت معائشهم فإذا محصّوا بالبلاء قلّ الدیّانون؛ همه مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبانشان است و تا موقعی به دنبال دین هستند که ضرری به دنیای آنان نرساند، اما اگر دینداری آسیبی به دنیایشان بزند، کم می‌شوند.»
بیشتر بخوانید:
بنابراین باید خودمان را امتحان کنیم و ببینیم در مواقعی که دینداری هزینه دارد، دین را انتخاب می‌کنیم یا منافع خود را. تاریخ مدعیان بسیاری مانند عمر سعد را سراغ دارد که به هنگام خطر، دنیای خود را انتخاب کردند و بر دینداری ترجیح دادند.
تاریخ درس دیگری هم به ما می‌دهد و آن اینکه هیچ کدام از اینها به مقصد دنیایی خود نرسیدند و این مطلبی است که حضرت علی(ع) در حکمت 106 نهج‌البلاغه برای ما این طور بیان کرد که هیچ گاه مردم به سود دنیا از خواست دین خود دست برنمی‌دارند، مگر اینکه خدا ضرر بیشتری را برای آنان مقدر کند.
انتهای پیام
